Samen inhoudelijk in gesprek gaan, dat is de insteek van de College Tour die het Bonhoeffer College in Castricum deze week voor het eerst hield. Met behulp van een panel gingen leerlingen in gesprek over actuele onderwerpen, zoals gelijke kansen in het onderwijs.
Wetenschapper Louise Elffers, oud-Bonhoefferleerling Terry Koper, wethouder Rene Oud uit Uitgeest en Anita Duinenveld van de gelijke kansenalliantie schuiven aan om in gesprek te gaan met ruim honderd vierdejaars mavo-, havo- en vwo-leerlingen over gelijke kansen in het onderwijs.
In de voorafgaande weken is het in diverse lessen al over deze zaken gegaan. Vooraf mochten leerlingen ook vragen inleveren. „Tja, we moeten hierbij zijn”, lachen Sofia en Puck (allebei 16 jaar) vooraf. „Maar het is ook wel interessant.” Sofia: „Ik wist bijvoorbeeld niet dat ze bij het bepalen van een schooladvies ook naar de thuissituatie kijken.”
Cum laude
Alleen het geven van een definitie voor gelijke kansen blijkt al niet eenvoudig. Alle panelleden komen met een, redelijk identiek, maar toch andere versie. Oud-leerling Terry die in een rolstoel is beland en ook hoorproblemen heeft na een hersenvliesontsteking, omschrijft het wellicht nog het best: „Gelijke kansen voor iedereen om het beste uit jezelf te halen.” Hij begon zonder beperking aan zijn schooltijd en studeerde met beperking uiteindelijk cum laude af. „Nadat ik in een rolstoel belandde, heb ik veel medewerking gekregen. Ook dankzij mijn ouders die overal bovenop zaten, want er waren best aardig wat procedures en er moest veel geregeld worden. Zij konden en deden dat; dat was belangrijk. Mijn grootste uitdaging was aansluiting vinden bij andere leerlingen. Eigenlijk werden de docenten mijn beste vrienden.”
Bijles
Louise Elffers denkt dat iedereen voor gelijke kansen is. „Maar de vraag is wel: Hoe ga je dat aanpakken? Er spelen veel omstandigheden mee. Niet elke ouder kan bijvoorbeeld bijles betalen. Of er is een taalachterstand thuis.”
Dat docenten twee leerlingen met dezelfde testscores soms toch verschillend advies meegeven, komt inderdaad voor. Vaak heeft dat te maken met bijvoorbeeld een taalachterstand of de thuissituatie. Elffers geeft aan dat het dan wel goedbedoeld is, maar een kind ook kansen kan ontnemen. „Ik denk dat het goed is om niet te vroeg een selectie te maken op niveau. Ieder kind moet de ruimte hebben zich te blijven ontwikkelen. Het onderwijs moet meebewegen met een leerling in plaats van deze te snel in een hokje te stoppen.”
Geopperd wordt dat ook een naschools aanbod, met bijvoorbeeld sport-, kook- en bijlessen, een positief effect kan hebben op gelijke kansen.
’Iets minders’
Lotte (16) vraagt waarom de mavo vaak gezien wordt als ’iets minders’. Na een discussie hierover maakt rector Jesse Bos gebruik van de vraag om even aan te kaarten dat de leerlingenraad momenteel vooral een ’vwo-feestje’ is. „Ik nodig havo- en mavoleerlingen heel graag uit zich ook aan te melden.”
Na afloop stellen de meeste leerlingen dat ze het leuk vonden, maar niet per se nieuwe dingen hebben gehoord. Lotte (mavo) staat aan een tafeltje met vriendinnen Emma (vwo) en Madelief (havo). Dat de drie vriendinnen zijn hoewel ze niet dezelfde opleiding volgen, zorgt wel eens voor een ’huh-moment’ in hun omgeving, vertellen ze. „Maar het kan gewoon”, lacht Lotte. „Ik vind het goed dat er eens aandacht aan dit soort zaken wordt besteed. Er speelt zoveel mee. Je eigen keuze, of je hard wil werken of liever sport en misschien weet je al wat je later wil gaan doen en heb je daar geen vwo voor nodig. En ik zat bijvoorbeeld in de brugklas tijdens de coronaperiode. Dat had ook gevolgen.”
Lotte wil later interieur-designer worden. „En dat kan gewoon met een mavo-diploma.’’ Emma vindt dat een vwo-opleiding vaak meer druk met zich meebrengt. „Ik merk wel dat er meer moet. Dat levert soms best meer stress op.’’
Docenten Roy Vlieland (Nederlands) en Aysegul Yavuz (maatschappijleer) kijken tevreden terug op de middag waarin ook nog gesproken werd over het stikstofprobleem en het vluchtelingenbeleid. „Het was de eerste keer dat we dit deden. En we zijn tevreden over het verloop. Dit willen we wel vaker gaan doen.”